jest takie miejsce, jest taki czas

jest takie miejsce
którego nie widzę
a tam zmierzam
żeby rozpaść się
i stopić w jedno

nie ma mnie

nie przyjdę dziś kochany
nie przychodź
nie ma mnie
nie pukaj
nie czekam
jestem daleko
daleko od ciebie
daleko od siebie
jestem kimś innym

nie czekaj
zgaś światło
zamknij drzwi
nie przyjdę już
nie ma mnie

w drodze do siebie

jestem cieniem
jest mi jak brzemię
to ja
ciągle ja
jestem światłem
jest mi jak brzemię
to ja
ciągle ja

to jeszcze nie
prawdziwa istota
ja i nie ja

i ja

cienkie jak sieć pajęcza
mocne jak stal
niewidoczne ramiona
trzymają mnie w uścisku
każdy ruch powoduje
ból
nie ruszam się
nie oddycham
walczyć przestaję
istotą jest żyć
walczyć za wszelką cenę o przetrwanie - nie

ukarzę cię

ukarzę cię milczeniem, zasznurowane usta mam
żebyś mogła żyć, ukryta jestem głęboko

drugi raz nie możesz mnie zdradzić - jestem zdradzona
drugi raz nie możesz mnie zranić - jestem zraniona
drugi raz nie możesz mnie zabić - jestem martwa

z martwych powstaję
uczę się żyć
uczę się śnić
w ciszy
daleko od ciebie
byłaś memu sercu bliska
najbliższa

drugi raz nie mogę cię zdradzić
drugi raz nie mogę cię zranić
drugi raz nie mogę cię zabić
jesteś martwa

idę po siebie

ogień mnie woła
i ziemia
woda ciągle obca
przemierzam przestworza
sycę się ciszą
naturą
ogniem
ziemią
powietrzem

idę dalej
po ziemi
w ogniu
powietrzem otulona
idę po siebie

wrogu mój

wrogu mój - bracie
siostro moja - nienawiści
jestem jednością
jestem miłością i jej brakiem
jestem światłem i ciemnością
nazwanym i nienazwanym
widzialnym i niewidzialnym
tchnieniem
życiem
jego przejawem

jestem

jestem
który jestem
światłem ciemnością
więzieniem wolnością
miłością i jej brakiem
jestem
bez granic i ograniczeń
forma przyjęta przez
i na chwilę
jestem źródłem
jestem światłem
jestem miłością
jak ty
nawet jeśli o tym nie wiem
nawet jeśli o tym nie wiesz

spotkanie

wczoraj idąc po lesie

usłyszałam poruszenie w krzaczorach

z nich wyłonił się jeleń

z wielkim porożem

spojrzeliśmy sobie w oczy

wystarszyłam się

wmurowało mnie

nie mogłam się poruszyć

jeleń 

poszedł

miałam piękny sen

z soboty 22 na 23.06.2013 miałam piękny sen
śniło mi się, że urodziłam córeczkę, malutką, śliczną zdrową córkę,
w ciszy i spokoju
potrzebowałam pomocy, poprosiłam położną
nie potrafiłam odciąć pępowiny

całe życie

nie ma miejsca na przeszłość

jest tylko ta chwila

nie mogę żyć już jak dawniej

a inaczej nie umiem

drogą po ciemku

idę

światła i mocy

potrzbuję

z głębi

z głębi

z otchłani wydobywa się chrapliwy głos

jestem nim

nie ma mnie
auuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu ... ;)

spojrzenie

się zmienia

wewnętrzny sędzia i kat

wewnętrzny sędzia i kat śpi cichutko

pochrapuje i mruczy jak kot

wygląda całkiem niewinnie,

przyjaźnie,

nie ma ciebie

nie mam w kim się przeglądać

rozkosz

rozkosz

rozkosz

po trzykroć

gdy jesteś

potwór natychmiast budzi się

gotowy do skoku

i atakuje

mnie

nas

kochana duszo moja

kochana duszo moja

bądź uzdrowiona

Boże uratuj mą duszę

uratuj mnie

magiczny las

magiczny las,

magiczny czas

pragnę w ciszy,

w spokoju i bez pośpiechu

w dzikiej przyrodzie

pościć

bratać się z niezbratanym

zdrowieć

wyzdrowieć

być
żeby

żyć

pióro

znalazłam na spacerze pióro jastrzębia

symbol i znak

w magicznym świecie żyję też

jakbym duszę odnalazła

światło

wyszła z mroku

to było takie trudne

iść tak w ciemnościach mrokiem będąc, mroku doświadczać, z mrokiem tylko się spotykać, dzielić, ciemność spowijającą tylko czuć

chciałam już umrzeć

żeby przestać tego doświadczać,

przestać to widzieć, słyszeć i czuć i dawać innym

nie było we mnie miłości

nie byłam miłością

ledwo wytrzymałam

ten brak

zmiana postrzegania

myślenie o sobie

postrzeganie siebie

trudne do zmiany

jak za ciasny garnitur

wrośnięty w ciało

widzę i czuję to mocno

zmieniam widzenie, zmieniam postrzeganie

łatwo jest lubić i kochać siebie, 

jak jasna strona przemawia,

a gdy cały czas jesteś ciemną stroną - postrzeganą do tej pory jako złą, 

nieakceptowaną, niechcianą

jesteś tym złym, niechcianym, nieakceptowanym

przez samego siebie

i taką siebie kochać

taka siebie kocham

kocham

taką Aśkę do dupy

dzień pierwszy sobota

rosy mało na trawie

pokrzywa kwitnąć zaczyna

krwawnik zielony soczyście

z ziaren których w zimie nie zjadły ptaki

wyrosło zboże

ptaki śpiewają

słyszę i widzę

poranek

nadzieja

wdzięczność

piękno

modlitwy zostały wysłuchane

zachwyt nad istotą przejawioną

nad formą

gdy zamykam oczy i widzę siebie

czarne luski odpadły,

ruch jest wolny, nieskrępowany

tańczę lekko wirując i odpadają kolejne warstwy

dzień pierwszy poniedziałek

pachnie

szumi 

trawa zielona faluje

dotykam

stopami zimnej rosy

kąpię się 

w świetle

na Dzień Mamy od Wiki

The beauty is inside


Jesteśmy złączone
czuję to połączenie

Boże uratuj mą duszę, uzdrów i prowadź

duszo

moja ukochana

już nigdy mnie nie zostawiaj

bez ciebie nie ma mnie

nie czuje 

nie widzę

piękna

jestem poza

dzień pierwszy czwartek

gdy zamknę oczy w pięknym świecie spalona postać na dłoniach utkanej ze światła istoty zanurzona jest w wodzie, strumień przez nią przepływa

dzień pierwszy środa

Gdy zamknę oczy widzę/czuję piękny świat, pełen zieleni, kwiatów, słońca
na łące leży czarna spalona postać, dotykać nie można
i druga ze światła utkana krople sączy do ust

Byłam na angielskim wczoraj i rozmawialiśmy z Igorem na temat śmierci i umierania, braku nadziei.
Brak nadziei i zły stan zdrowia
Płakałam i źle mi z tym było. Bo czy lekcje jęz. angielskiego są od płakania?
Może są, bo przy Nim mówię czego nie mówię, a w obcym języku mi łatwiej.

Podsunął mi Igor medytację/wizualizację, z wyobrażaniem swojego świata, siebie i dokonywania zmian.

jest

jest taki ból

który radość odbiera

piękno i miłość

jest taki ból,
który zabija

wygłodniałe

spoglądam w twoje oczy

nie ma ciebie

puste są

słowa twoje

i

gesty

nie ma ciebie

mój kochany

zima

mam zimne ręce

zimne dłonie

jestem zimna 

zimna jak lód

jak wieczna zmarzlina

ukryta głęboko

głęboko schowana

w krainie nieistnienia

tęsknota

najbardziej brakuje mi miłości

tego ciepła,

które rozświetla od wewnątrz

bez niej nie czuję,

że jesteś blisko,

czuję nic

zaklęta w kamień

mój kochany

pokora

w pokorze

nie tupię nóżką 

w oręż kobiety odzianą

ustami czerwienią nie przemawiam

nie emanuję zwierzęcym magnetyzmem

jestem cicha

jestem pokorna

z oddali spoglądam

patrzę co się przejawia

i jak we mnie

i wokół

ból

ból

który kiedyś był bólem istnienia

przejawiony

5 przemian

a teraz kuchnia 5 przemian

jestem

jestem

sumą

działań 

myśli 

energii

idę

idę

krok 

za krokiem

w ducha niepogodzie

idę

krok za krokiem

rok za rokiem

istota istot

słyszę i bliskość zwierząt czuję,

istot czujących

przeniknąć i poznać

doświadczyć, zaprzyjaźnić się z roślinami chcę

ich nie słyszę jeszcze,

nie czuję

wróciłam

gdzie byłam?

ogień

ogień energię wnosi do domu - życie
dom pusty
bez ognia

śpię w kominkowym od jakiegoś czasu
zasypiając wpatrzona w płomienie
towarzysz mój i kompan
przyjaciel
w podróży

picture

droga

opadła kolejna zasłona

jak maska z twarzy zdjęta

w wieczną zmarzlinę i mrok owinięta

idę w ciemnościach

w stronę światła

jestem drogą

marzenia

marzenia różne mam

nieuwarunkowany - wolny umysł

czyste serce

zamiast nie tak

z ufnością

z wiarą

w siebie

w życie

w prowadzenie

niech się dzieje

jeśli prowadzi "ja"

wybory są uwarunkowane

życie jest uwarunkowane

chcę wyjechać
w podróż
w której piękno i prawda
uzdrowi duszę
uwolni umysł
i oczyści serce
jestem w drodze:D
jestem drogą:D

koszmar

chcę przerwać koszmar

więc to tylko lęk

z lęku...

więc lęk tylko,

nic poza?

nic nie ma oprócz lęku

ani odrobiny miłości?

może tak, byle się do tego przyznać

może właśnie tak

zaklęta w kamieniu

spostrzegałam jak reaguje warunkowany umysł,

słowo klucz wywołuje lawinę reakcji,

postać uruchamia falę nienawiści

przeszłość zasłania teraz

jak się wydostać

ze strumienia nienawiści

wolę unikać sytuacji

by nie budzić uśpionego

obudzone targa mną i szarpie od wewnątrz

wiem, że jest

czuję, że jest

wiem, że jestem

czuję, że jestem tym

złem wcielonym

(czasem oczywiście)

i uciec/umrzeć, żeby męka się skończyła

jeziorko 06.01.2013

bez lodu

woda zimna
w moim cudnym lesu

droga nad jezioro

jest teraz jak promenada

ludzi wiosną

latem

jesienią

będzie dużo

wir rozproszonej materii

leżałam na łóżku

z przymkniętymi oczami

widziałam, czułam

że jestem skręconą podwójnie spiralą 

z czerwonymi punktami

czułam rytm i puls

rozpad materii

zaczynał się od dołu

na drobne cząsteczki

wir rozproszonej materii

 a dwa dni potem urywało mi nogi przy dupie